In dit tweede artikel over de kwaliteitszorg in de huisartsgeneeskunde wordt een Europees instrument voorgesteld waarbij de huisartsenpraktijk zelf het middelpunt van kwaliteitsverbetering is. Dit instrument, EPA, werd in 37 huisartsenpraktijken in België getest. De deelnemers waren enthousiast, omdat ze snel veel te weten kwamen over de werking van hun praktijk en ook omdat ze zich met andere praktijken konden vergelijken. Voor een ruimere toepassing van EPA in de Belgische context is er wel nood aan meer coaching en infrastructuur.

In België wordt meer en meer aandacht besteed aan de kwaliteit van de gezondheidszorg en de verbetering ervan. Op federaal niveau worden hiervoor steeds ruimere budgetten vrijgemaakt. Wat de huisartsgeneeskunde betreft, zijn vooral het accrediteringsysteem, de werking van de Lok’s en de feedback over het voorschrijfgedrag door het Riziv belangrijke pijlers. Maar biedt dit wel voldoende garantie voor een betere kwaliteit? Dit eerste artikel, gebaseerd op recent onderzoek, beschrijft een aantal kernbegrippen van de kwaliteitszorg en stelt vragen bij de efficiëntie van de belangrijkste...